Basit usul mükellefinin iş yerinde kullanacağı pos cihazı ile tahsil edeceği tutarın perakende satış fişi ile tevsik edebileceği hk

Son günlerde üzerinde yoğun tartışmalar yapılan bu konuyla ilgili olarak açıklama yapan tüm kişi ve kurumların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’ nun 231/5 inci maddesine atıf yaptığını görüyoruz. Son 16 yılda bu madde üzerinde hiçbir yasal değişiklik olmamasına rağmen Gelir İdaresi farklı tarihlerde gerek özelgelerinde gerekse kendi forum sayfasında farklı görüşler ifade etmiştir. (Madde üzerinde yapılan son değişiklik 02.01.2004 tarihinde yürürlüğe girmiştir.)

Şirketlerin ana amacı kar etmektir. Değerli olan kar ise sürdürülebilir ve artan kardır. Sürdürülebilir karlılık ise ancak rekabet avantajı yaratan değerler zinciri ile gerçekleşir. Bu değerler zincirini oluşturan etkenlere bakacak olursak; marka, pazar penatrasyonu, müşteri ilişkileri ve tedarik zinciri yönetimi, insan kaynakları politikası, nakit akım yönetimi, kurum içi ve dışı iletişim becerileri, kurum kültürü ve şirket DNA’sı öne çıkan değerlerdir.

Hizmet akdinin feshi konusunda bildirim önelleri hususu 4857 sayılı İş Kanunu(1)’nun 17. maddesinde hükme bağlanmıştır. Söz konusu düzenleme, süresi belirli olmayan hizmet akitleri için öngörülmüştür. Kanun hükmüne göre işçinin hizmet süresine göre hizmet akdinin feshedilmeden önce belirli bildirim önellerinin tanınması hem işçi hem de işveren için bir zorunluluktur.

Mülga 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’na(1) (ETTK) göre sadece bir ticaret şirketi, başka bir ticaret şirketine nevi (tür) değiştirme usulüyle dönüşebilmekte; buna mukabil bir ticari işletme bir ticaret şirketine veya bir ticaret şirketi bir ticari işletmeye dönüşememekteydi.

Binlerce işverenin yıllarca kendilerine ait işyerlerinden kendilerini sigortalı gösterdikleri, bir kısmının da bu sigortalı hizmetlerle aylık bağlanmasını istedikleri, sigortalı hizmet cetvellerinde sadece işyeri numarası yazdığı için Kurum personelinin de bu durumun farkına varamayarak yüzlerce kişiye aylık bağladıkları öğrenilmiştir.

5510 sayılı Kanun’un 4. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine tabi sigortalı çalıştıran işverenlerin prim borçlarının KDV iade alacaklarından mahsubu öngörülmüş olup, Bağ-Kur prim borçlarının KDV iade alacaklarından mahsubu suretiyle ödenmesi mümkün bulunmamaktadır.